-
1 poryw
Ⅰ m (G porywu) 1. (podmuch) gust- prędkość wiatru dochodziła w porywach do 150 km/godz. the wind was gusting up to 150 km/h2. (przypływ emocji) surge; (wybuch) outburst; (popęd) impulse- poryw radości/rozpaczy a surge a. an outburst of joy/despair- młodzieńcze porywy youthful passions- chwilowy poryw a passing a. momentary impulse- poryw chwili the impulse of the moment- iść za a. kierować się porywem serca to follow one’s heart- powiedziałam to w porywie gniewu I said that in the heat of anger- w pierwszym porywie on the spur of the moment- w pierwszym porywie miłości/zapału/optymizmu in the first flush of love/enthusiasm/optimism- w pierwszym porywie złapał za strzelbę/wybiegł z domu in the heat of the moment he grabbed the rifle/ran from the houseⅡ w porywach part. pot. (maksymalnie) na jego wykłady przychodzi stu, w porywach stu pięćdziesięciu studentów a hundred, and sometimes as many as a hundred and fifty, students come to his lectures* * *-wu, -wy; loc sg - wie; m( wiatru) gust; ( nagłe uczucie) outburst, flush* * *mi1. ( wiatru) gust; wiatr w porywach osiągał prędkość 100 km/h the wind was gusting up to 100 kph.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poryw
-
2 ukłu|cie
Ⅰ sv ⇒ ukłuć Ⅱ n 1. (ból) twinge, stab of pain; (zadany ostrym przedmiotem) prick 2. (ślad) prick; (po ukąszeniu komara) bite; (po ukąszeniu osy, pszczoły) sting- skóra czerwona od ukłuć komarów skin reddened with mosquito bites3. przen. (nagłe uczucie) stab, twinge; (nieprzyjemne doznanie) prick- lekkie ukłucie niepokoju/żalu a slight prick of anxiety/resentment- poczuł ukłucie zazdrości/zawiści he felt a stab a. twinge of jealousy/envyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ukłu|cie
-
3 poryw
w \porywie gniewu im Wutanfallw pierwszym \porywie in einem plötzlichen Impuls, überstürzt -
4 um|rzeć
pf — um|ierać impf (umarł — umieram) vi 1. (skonać) to die- umrzeć młodo/w kwiecie wieku to die young/in one’s prime- umrzeć nagle/we śnie to die a sudden death/in one’s sleep- umrzeć jak bohater/na polu walki to die heroically/in battle- umrzeć bezpotomnie to die childless- umrzeć jako nędzarz/męczennik to die a pauper/a martyr- umrzeć na raka/na gruźlicę to die of a. from cancer/tuberculosis- umrzeć z głodu/śmiercią naturalną/z ran to die of starvation/of natural causes/from wounds2. książk., przen. (wygasnąć) to die- umarło nasze uczucie our love has died- moje wspomnienia o nim dawno umarły my memories of him are long dead now■ od tego się nie umiera a. od tego jeszcze nikt nie umarł pot. nobody ever died of that, it won’t kill you- umarł w butach pot. all is lost- jeśli nie zdam tego egzaminu, to umarł w butach, wyrzucą mnie ze studiów if I don’t pass this exam then all is lost, they’ll throw me out- umierać z ciekawości/z nudów pot. to be dying of curiosity/of boredom- jak ich zobaczyłam, myślałam, że umrę ze wstydu when I saw them I thought I’d die of embarrassment- umierał z ciekawości, ile zarabia jego kolega he was dying to know how much his friend earned- umrzeć dla świata pot. to be dead to the world- żyć, nie umierać pot. it’s heaven on earthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > um|rzeć
-
5 wypal|ić
pf — wypal|ać impf Ⅰ vt 1. (zniszczyć) [żar, ogień] to burn down; [słońce, upał] to parch, to scorch [roślinność]; to bake [ziemię]; (zniszczyć w środku) [ogień, pożar] to gut, to burn out [budynek, samochód]- łąki wypalone przez słońce meadows scorched a. parched by the sun2. (zużyć paląc) to burn [kubeł węgla]; to smoke [papierosa, cygaro, fajkę]- wypalony do połowy papieros a half-smoked cigarette- wypalać światło to keep the light burning (unnecessarily)3. (nadać trwałość) to fire, to bake [glinę, cegłę, naczynia]- wypaliła w piecu figurki z gliny she fired clay figurines in the kiln4. (zrobić znak) to burn [znak, piętno, dziurę]- deseń wypalony na drewnie a pattern burnt into wood5. (otrzymywać przez prażenie) to burn [wapno]; to roast, to torrefy [rudę]- wypalać węgiel drzewny to make charcoal6. pot. (powiedzieć nagle) to pipe up, to shoot [zdanie, parę słów]; (bez namysłu) to blurt (out)- wypaliła mu prawdę prosto w oczy she blurted out the truth to his face- „a ty jesteś idiota” – wypaliła w odpowiedzi ‘and you’re an idiot,’ she shot back7. książk. (wyczerpać emocjonalnie) to destroy [uczucia, wyobraźnię, nastrój]- bieda/nuda wypaliła w nich miłość poverty/boredom has destroyed their love- jest człowiekiem wypalonym wewnętrznie he’s burnt outⅡ vi 1. (wystrzelić) [pistolet, armata, działo] to go off, to fire- wypalić z pistoletu to fire a gun- rewolwer nie wypalił the revolver misfired2. pot. (udać się) [pomysł, projekt, sprawa] to be a success- jego plan nie wypalił his plan misfiredⅢ wypalić się — wypalać się 1. (zużyć się) [świeca, zapałka, ogień] to burn (itself) out; [papieros] to burn away 2. książk. (wyczerpać się) [uczucie, żądza] to die away; [wyobraźnia, zapał] to come to an end 3. książk. [osoba] (fizycznie, emocjonalnie) to burn oneself out; (zawodowo, twórczo) to get a. go staleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypal|ić
См. также в других словарях:
oko komuś bieleje — (Nagle) Doznać uczucie zachwytu, zdumienia, lub zaskoczenia Eng. To (suddenly) become impressed, astonished, amazed … Słownik Polskiego slangu
złapać — dk IX, złapaćpię, złapaćpiesz, złap, złapaćał, złapaćany «pozbawić kogoś wolności, swobody, możliwości poruszania się, zatrzymać, przytrzymać kogoś, coś, schwytać, wziąć coś ręką lub przyrządem» Złapać piłkę. Złapać złodzieja. Złapać rybę na… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
słomiany — 1. Iść, stać itp. (jak) na słomianych nogach «ledwie iść, nie móc utrzymać się na nogach z powodu złego samopoczucia»: Tak się zagapiłam, że dostałam kijem po głowie, aż gwiazdy rozbłysły mi przed oczami i zeszłam ze sceny na słomianych nogach. H … Słownik frazeologiczny
strzała — 1. Popędzić, polecieć, pomknąć itp. jak strzała «pobiec, pojechać bardzo szybko»: Jak strzała pomknął z powrotem – byle tylko nie zauważyli nieobecności! B. Jasieński, Palę. 2. Prosty jak strzała a) «o drodze, szlaku: ciągnący się prosto, bez… … Słownik frazeologiczny
dreszcz — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) «uczucie zimna połączone z mimowolnymi ruchami niektórych grup mięśni ciała, występujące podczas nagle zjawiającej się gorączki albo wskutek reakcji nerwowej na coś; mrowie, ciarki» Silny, śmiertelny, zimny dreszcz … Słownik języka polskiego
płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… … Słownik języka polskiego
poryw — m IV, D. u, Ms. porywwie; lm M. y 1. «gwałtowny, nagły ruch, prąd (powietrza); rwąca siła, napór, pęd» Porywy wiatru, burzy, zamieci, huraganu. 2. «nagłe, gwałtowne uczucie, przejęcie się czymś; zapał, uniesienie, popęd» Młodzieńcze porywy.… … Słownik języka polskiego
